Ara żółtoskrzydła

Czerwona ara to oszałamiająco kolorowa papuga pochodząca z Ameryki Środkowej i Południowej. Dzięki swoim jaskrawym czerwonym, żółtym i niebieskim piórom, ten ptak jest prawdziwym widowiskiem. Należy do rodziny ar i rozwija się w wilgotnych, wiecznie zielonych lasach tropikalnych. Można je spotkać w krajach takich jak Meksyk, Ekwador, Kolumbia, Boliwia, Wenezuela i Brazylia. Niestety, niszczenie siedlisk i handel papugami narażają te piękne ptaki na ryzyko, powodując lokalne wyginięcie w niektórych obszarach.

Po raz pierwszy opisana przez Karola Linneusza w 1758 roku, czerwona ara należy do rodzaju Ara. Istnieją dwa podgatunki, różniące się nieznacznie wielkością i koloryzacją piór. Te ptaki są dość duże, osiągają średnio około 81 centymetrów długości i ważą około 1 kilograma. Ich uderzający wygląd obejmuje szkarłatne upierzenie, niebieskie pióra ogona i żółte pióra na skrzydłach.

Znane ze swoich głośnych odgłosów, czerwone ary mogą żyć do 75-90 lat w niewoli. Na wolności często latają samotnie lub w parach, szybując nad koronami drzew. Komunikują się za pomocą trąbiących dźwięków i są doskonałymi naśladowcami ludzkiej mowy. Jeśli chodzi o dietę, preferują owady, larwy, ślimaki, liście, kwiaty i nektar. Tworzą monogamiczne pary, a samice składają od dwóch do trzech jaj w dziuplach drzew.

Zasięg czerwonej ary obejmuje Amerykę Południową i części Ameryki Środkowej, zamieszkując lasy deszczowe, zadrzewienia, brzegi rzek i sawanny. Pomimo wyzwań takich jak fragmentacja siedlisk, IUCN klasyfikuje czerwoną arę jako "najmniejszej troski" ze względu na dużą populację w Ameryce Południowej. Jednak jest ona wymieniona w Załączniku I CITES i uznawana za zagrożoną przez USFWS z powodu handlu zwierzętami domowymi.

Czerwone ary były hodowane w niewoli od wieków, a techniki hodowli zwierząt domowych przyniosły korzyści dzikim populacjom. Programy hodowli w niewoli zwiększyły liczebność ar w obszarach, gdzie są rzadkie. Hybrydyzacja w niewoli również doprowadziła do powstania unikalnych hybryd czerwonej ary, cenionych za wygląd i atrakcyjność komercyjną. Te ptaki hodowane w niewoli są czasami wypuszczane na wolność, aby wspomóc wysiłki na rzecz ich ochrony.