Urocjon wirginijski

Szary lis, znany również jako „grey fox”, to fascynujący i wszechstronnie przystosowany ssak z rodziny psowatych (Canidae). Jego zasięg występowania obejmuje całą Amerykę Północną i Środkową. Jest szczególnie interesujący, ponieważ jest jedynym współczesnym przedstawicielem rodzaju Urocyon, co czyni go jednym z najstarszych członków rodziny psowatych. Jednym z jego niezwykłych zdolności jest umiejętność wspinania się na drzewa, co jest nietypowe wśród amerykańskich psowatych.

Szarego lisa można łatwo rozpoznać po jego szarobrunatnym futrze, czarnej pręgie biegnącej wzdłuż ogona i owalnych źrenicach. Zazwyczaj waży od 3,6 do 6,8 kilogramów i może osiągać długość do około 112 centymetrów.

Szary lis zamieszkuje Amerykę Północną od środkowego pliocenu. Genetycznie różni się znacząco od innych psowatych, takich jak lis rudy. Jego najbliżsi krewni to azjatycki jenot i afrykański lis uszaty. Szare lisy występują w różnych siedliskach, od południowej Kanady po północną Amerykę Południową, preferując skaliste lub leśne obszary. Są głównie nocnymi lub zmierzchowymi zwierzętami i często odpoczywają w dziuplach drzew podczas dnia.

Sezon rozrodczy różni się w zależności od lokalizacji. Samice są w ciąży przez około 53 dni, po czym rodzą od 1 do 7 młodych. Szare lisy mają zróżnicowaną dietę, w skład której wchodzą małe ssaki, ptaki oraz owady. Samce są zazwyczaj nieco większe od samic, co wskazuje na pewien dymorfizm płciowy. Istnieje 16 uznanych podgatunków szarego lisa, z których każdy zamieszkuje różne regiony.