Świątynia Lotosu, Nowe Delhi

Świątynia Lotosu, znana również jako Bahá'í House of Worship, to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i unikalnych zabytków architektonicznych w Delhi, stolicy Indii. Zaprojektowana przez irańskiego architekta Fariborza Sahbę, została otwarta dla publiczności w grudniu 1986 roku i od tego czasu przyciąga wielu zwiedzających swoim niezwykłym kształtem przypominającym rozkwitający kwiat lotosu.

Budowla, będąca miejscem adoracji wspólnoty bahá'í, symbolizuje jedność wszystkich religii i ludzi. Wyróżnia się na tle innych świątyń tym, że nie posiada ani duchownych, ani rytuałów. Wewnątrz głównego sali modlitwy mogą gromadzić się osoby każdej wiary, aby medytować, modlić się czy czytać święte teksty z różnych religii.

Świątynia Lotosu ma dziewięć wejść prowadzących do centralnej hali, która może pomieścić do 2500 osób. Wysoka na ponad 40 metrów, otoczona jest dziewięcioma basenami wodnymi, które dodatkowo podkreślają jej lotosowy kształt, zwłaszcza w nocy, kiedy budynek i woda są efektownie oświetlone.

Projekt architektoniczny świątyni jest nie tylko estetyczny, ale także ekologiczny – białe marmurowe płatki lotosu odbijają słońce, co pomaga utrzymać chłód we wnętrzu budowli, co jest istotne w gorącym klimacie Delhi.