Radhanagari Dam, Ghaty Zachodnie

Radhanagari Dam, to zapora grawitacyjna na rzece Bhogawati w pobliżu Radhanagari w stanie Maharashtra w Indiach. Budowę zapory rozpoczął wizjoner Rajarshi Shahu 18 lutego 1907 roku. Zapora jest wykorzystywana do nawadniania oraz do produkcji energii elektrycznej. Zapora jest położona w malowniczym otoczeniu, wśród gęstych lasów.

Program został zaproponowany przez Pandurangrrao Krishnajirao Shinde, Esqr, BA, I.S.E. na podstawie raportu Henry'ego Howarda z Indii Brytyjskich. Biorąc pod uwagę sugerowaną korzyść w postaci zwiększenia powierzchni nawadnianych do 15000 hektarów i zaspokojenia zapotrzebowania na wodę miasta Kolhapur, zebrany kapitał akcyjny został zwrócony zainteresowanym właścicielom akcji, którzy planowali realizację projektu termoelektrycznego i górniczego. Dzięki sugestii pana Shinde, program został przekazany rządowi w interesie ludzi, po tym jak zainwestowany kapitał został zrealizowany. Program został zatwierdzony przez Radżarama Maharaja, w przeciwnym razie byłby to projekt termoelektryczny na korzyść brytyjskiego syndykatu przemysłowego, jak sugerowała Druga Opinia Sir Vishveswarayya. W 1941 r. PK Shinde został specjalnie powołany na stanowisko Głównego Inżyniera ze względu na swoje kompetencje techniczne i doświadczenie. Dziś Radhanagri Dam jest głównym powodem rozkwitu rolnictwa i przemysłu jagodowego w Dystrykcie Kolhapur. Dzięki tej zaporze zaspokajane jest zapotrzebowanie na wodę Miejskiej Korporacji Kolhapur.

Zapora Radhanagri jest siedliskiem wielu gatunków fauny i flory. Jest ona otoczona gęstym lasem i charakteryzuje się dużą różnorodnością dzikich zwierząt oraz naturalnie rozwijającym się ekosystemem. To dzięki staraniom pana P K Shinde projekt termoelektryczny i wydobycie metali zostały odsunięte na bok przez maharadżę Kolhapuru. Tama Radhanagari ma nie tylko technologię wartą poznania, ale także historię, która zmieniła losy Kolhapuru.