Dashavatara Temple, Deogarh

Świątynia Dashavatara to hinduistyczna świątynia Wisznu z początku VI wieku znajdująca się w Deogarh w stanie Uttar Pradesh, 125 km od Jhansi, w dolinie rzeki Betwa w północno-środkowych Indiach. Ma prosty, jednokomórkowy plan kwadratu i jest jedną z najwcześniejszych kamiennych świątyń hinduistycznych, które przetrwały do dziś. Zbudowana w okresie Guptów świątynia Dashavatara w Deogarh prezentuje ozdobną architekturę w stylu Guptów.

Świątynia w Deogarh jest poświęcona Wisznu, ale na jej niewielkiej powierzchni znajdują się wizerunki różnych bogów i bogiń, takich jak Sziwa, Parvati, Kartikeya, Brahma, Indra, boginie rzeczne Ganga i Jamuna, a także panel przedstawiający pięciu Pandawów z hinduskiego eposu Mahabharata. Świątynia została zbudowana z kamienia i cegły murowanej. Na wewnętrznych i zewnętrznych ścianach świątyni wyrzeźbione są legendy związane z Wisznu. Wyrzeźbione są również sceny świeckie i pary miłosne w różnych stadiach zalotów i zażyłości.

Według Aleksandra Lubockiego, świątynia ta została zbudowana zgodnie z trzecią chandą hinduskiego tekstu Vishnudharmottara Purana, który opisuje projekt i architekturę świątyni w stylu Sarvatobhadra, zapewniając w ten sposób źródło dla tekstu i prawdopodobnej tradycji świątynnej, która istniała w starożytnych Indiach. Chociaż świątynia jest zrujnowana, zachowała się w wystarczająco dobrym stanie, by stać się kluczową świątynią w badaniach nad hinduską architekturą świątynną, a zwłaszcza nad korzeniami północnoindyjskiego stylu projektowania świątyń.

Świątynia Dashavatara jest lokalnie znana jako Sagar marh, co dosłownie oznacza "świątynia na zbiorniku". Nazwa ta pochodzi od kwadratowego basenu z wodą wyciętego w skale przed świątynią.