Pallikaranai wetland, Ćennaj

Bagno Pallikaranai jest słodkowodnym mokradłem w mieście Chennai w Indiach. Znajduje się ono w pobliżu Zatoki Bengalskiej, około 20 kilometrów na południe od centrum miasta, a jego powierzchnia wynosi 80 kilometrów kwadratowych. Bagno Pallikaranai jest jedynym zachowanym ekosystemem mokradłowym w mieście i należy do nielicznych i ostatnich zachowanych naturalnych mokradeł w południowych Indiach. Jest to jeden z 94 zidentyfikowanych obszarów podmokłych w ramach Narodowego Programu Ochrony i Zarządzania Terenami Podmokłymi, realizowanego przez rząd Indii w latach 1985-86, i jeden z trzech w stanie Tamil Nadu, pozostałe dwa to Point Calimere i Kazhuveli. Jest to także jeden z priorytetowych obszarów podmokłych stanu Tamil Nadu. Topografia bagien sprawia, że zawsze zachowują one pewną zdolność magazynowania wody, tworząc ekosystem wodny. W projekcie "Inland Wetlands of India" zleconym przez Ministerstwo Środowiska i Lasów Rządu Indii uznano bagno Pallikaranai za jeden z najważniejszych obszarów podmokłych w kraju. Na bagnach występuje kilka rzadkich lub zagrożonych i zagrożonych gatunków, a także stanowią one żerowisko i miejsce lęgowe dla tysięcy ptaków wędrownych z różnych miejsc w kraju i poza jego granicami. Liczba gatunków ptaków zaobserwowanych na mokradłach jest znacznie wyższa niż w Sanktuarium Ptaków Vedanthangal.

Masowe wyrzucanie toksycznych odpadów stałych wzdłuż drogi, odprowadzanie ścieków, budowa budynków, stacji kolejowych i nowej drogi łączącej Old Mahabhalipuram Road z Pallavaram spowodowały znaczne zmniejszenie się obszaru podmokłego. W 2007 roku, w ramach działań mających na celu ochronę pozostałych terenów podmokłych przed dalszym kurczeniem się, niezabudowane obszary w tym regionie zostały zgłoszone jako las rezerwowy. Badania przeprowadzone w 2018 r. wykazały, że około 60% rodzimych gatunków występujących na mokradłach, w tym hoorahgrass, karłowata miedzianka lub Ponnanganni keerai, koronkowiec pływający lub kottikizhangu, dzikie niełupki, płaskurka grzebieniasta i trawa orzechowa, zostało zastąpionych przez gatunki inwazyjne.