Sujata Stupa, Bodh Gaja

Sujata Stupa, także Sujata Kuti stupa lub Sujata Garh, to buddyjska stupa znajdująca się w wiosce Senanigrama nieco na wschód od Bodh Gaya w stanie Bihar, Indie. Znajduje się bezpośrednio po drugiej stronie rzeki Phalgu od miasta Bodh Gaya, gdzie Gautama Budda miał osiągnąć oświecenie. Z Bodh Gaya do Sujata Stupa idzie się około 20 minut. Została ona zbudowana w II wieku p.n.e. co potwierdzają znaleziska ciemnoszarych, polerowanych wyrobów i monety z dziurkaczem w pobliskim klasztorze.

Stupa została poświęcona mleczarce Sujacie z wioski Bakraur, o której mówi się, że w tym miejscu nakarmiła Gautamę Buddę mlekiem i ryżem, gdy siedział pod drzewem Banyan, kończąc w ten sposób jego siedmioletni post i ascezę oraz umożliwiając mu osiągnięcie oświecenia poprzez Środkową Drogę.

Pierwotnie stupa była ozdobiona filarem Aśoki, który w 1800 roku został częściowo wydobyty jako materiał budowlany, następnie umieszczony na skrzyżowaniu Gol Pather w Gayi, a w 1956 roku przeniesiony do Bodh Gayi.

Stupa była integralną częścią pierwotnego krajobrazu Bodh Gaya, a na przestrzeni wieków była kilkakrotnie wzmacniana i powiększana.

W latach 1973-74 i 2001-06 wykopaliska prowadziła Indyjska Służba Archeologiczna. Tabliczka znaleziona w wykopaliskach ma inskrypcję z VIII-IX wieku CE, która brzmi "Devapala Rajasya Sujata Griha", przy czym Devapala interpretuje się jako króla z dynastii Pala z IX wieku, co oznacza "Dom Sujata, króla Devapali". Sugeruje to, że ostatni etap budowy stupy datuje się na 9 wiek CE, dla upamiętnienia domu, w którym mieszkała Sujata.

Przed odkryciem tej inskrypcji sądzono, że stupa ta była poświęcona "Gandha-hasti", "Perfumowanemu Słoniowi", i dlatego nazwano ją "stupą Gandha-hasti". Interpretacja ta opierała się na opisie sporządzonym przez chińskiego pielgrzyma z VII wieku, Hiuen Tsiang, który opowiadał, że kiedy przekroczył rzekę i udał się do Bakraur, napotkał stupę i kamienną kolumnę w miejscu, gdzie kiedyś mieszkał Gandha-hasti.