Caturvyūha, Allahabad

Caturvyūha lub Chatur-vyūha, to starożytna indyjska koncepcja religijna początkowo skupiająca się na czterech ziemskich emanacjach Najwyższego Bóstwa Nārāyaṇa, a później Wisznu. Pierwszą z tych emanacji jest bóg-bohater Vāsudeva, a pozostałe emanacje to jego krewni przedstawieni jako przedłużenie samego Vāsudevy. Od około I wieku CE, ta "doktryna Vyuha" rozwinęła się z wcześniejszego kultu Vīravāda bohaterów Vrishni, w którym pięciu bohaterów Saṃkarṣaṇa, Vāsudeva, Pradyumna, Samba i Aniruddha pozostało w większości ludzkimi charakterami. Jeszcze później, około IV w. n.e. rozwinął się on w system inkarnacji Wisznu Avatāravāda, w którym Wisznu był istotą pierwotną, a bohaterowie Vrishni stali się jego awatarami.