Bażant himalajski

Bażant Wallicha, znany również jako bażant cheer, jest zagrożonym gatunkiem ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae) i jedynym przedstawicielem rodzaju Catreus. Nazwany na cześć duńskiego botanika Nathanaela Wallicha, ten ptak charakteryzuje się mniej barwnym upierzeniem w porównaniu do innych bażantów, wyróżniając się szarobrunatnymi piórami i długimi grzebieniami. Samce bażanta cheer są monogamiczne, rozmnażają się na stromych klifach latem, składając lęgi liczące od 10 do 11 jaj. Są szczególnie wrażliwe na zakłócenia ze strony człowieka, zwłaszcza w ich lęgowiskach.

Bażanta cheer można znaleźć głównie na wyżynach i terenach porośniętych krzewami w regionie Himalajów, w tym w częściach Indii, Nepalu, Kaszmiru i Pakistanu. Zazwyczaj zamieszkują obszary położone na wysokości powyżej 6000 stóp n.p.m., osiągając do 10 000 stóp w miesiącach letnich. Mimo występowania w regionach takich jak zachodni Nepal i Himachal Pradesh, bażant cheer stoi w obliczu poważnych zagrożeń, w tym utraty siedlisk, małych rozmiarów populacji i polowań. Czynniki te doprowadziły do umieszczenia tego gatunku na Czerwonej Liście IUCN jako gatunku narażonego oraz do włączenia go do Załącznika I CITES. Niestety, dotychczasowe próby reintrodukcji w Pakistanie nie zakończyły się sukcesem.