Bekasik

Porozmawiajmy o bekasie kszyku, znanym również jako bekasik. Ten malutki ptak jest najmniejszym członkiem rodziny bekasowatych i jedynym gatunkiem w rodzaju Lymnocryptes. Nazwa "bekasik" może wywodzić się od walijskiego słowa oznaczającego bekasa lub od imienia Jack. Nazwa naukowa, Lymnocryptes, pochodzi od greckich słów oznaczających "bagno" i "ukryty", natomiast minimus oznacza "najmniejszy" po łacinie.

Dorosłe bekasiki są mniejsze od bekasów zwyczajnych. Mają pstre brązowe upierzenie, ciemny pasek przez oko oraz charakterystyczne żółte paski na plecach, które można dostrzec podczas lotu. Jedną z ich unikalnych cech jest niemal hipnotyczny ruch kołysania podczas chodzenia. W odróżnieniu od bekasów zwyczajnych, bekasiki posiadają dwa jasne boczne paski na koronie głowy.

Ptaki te są wędrowne i można je znaleźć w miejscach takich jak Wielka Brytania, wybrzeża Europy, Afryka i Indie. Rozmnażają się na bagnach, torfowiskach, tundrze oraz wilgotnych łąkach w północnej Europie i Rosji. Bekasiki są niezwykle skryte i doskonale wtapiają się w otoczenie, co utrudnia ich zauważenie. Obserwatorzy ptaków często używają specjalnych technik, aby je odnaleźć, wypłaszając je z kryjówek.

Pod względem zachowania, bekasiki żerują w miękkim błocie na owady, dżdżownice i rośliny. W okresie zalotów samce wykonują powietrzny pokaz, wydając dźwięki przypominające galopującego konia. Gniazdują na ziemi w ukrytych miejscach, zazwyczaj składając 3-4 jaja. Ze względu na ich wędrowną naturę, bekasiki są chronione na mocy Porozumienia o Ochronie Wędrownych Ptaków Wodnych Afryki i Eurazji (AEWA).