Bocian białoszyi

Bocian białoszyi – gatunek dużego ptaka z rodziny bocianów z błyszczącym, brązowoczarnym upierzeniem skrzydeł oraz tułowia; biała szyja z charakterystycznymi „wełnistymi” piórami. U nasady dzioba biała plama. W locie widoczny biały brzuch. Żyje samotnie, w parach lub w małych stadkach.

Rozmiary

Długość ciała 85 cm, rozpiętość skrzydeł 170–190 cm, masa ciała 1,6–1,9 kg.

Zasięg, środowisko

Od Indii i północnego Pakistanu do Filipin i Indonezji, Afryka Subsaharyjska z wyjątkiem południowo-zachodnich krańców. Występuje lokalnie, często nielicznie przy wodach, najczęściej jednak na terenach zalesionych. Niektóre populacje osiadłe, inne wędrują w głąb kontynentu.

Podgatunki

Wyróżniono trzy podgatunki C. episcopus:

• bocian czarnoczelny (Ciconia episcopus microscelis) – Afryka Subsaharyjska
• bocian białoszyi (Ciconia episcopus episcopus) – Indie i północny Pakistan do Indochin, północny Półwysep Malajski, Filipiny
• Ciconia episcopus neglecta – południowa Sumatra, Jawa i Wallacea

Autorzy Handbook of the Birds of the World (a tym samym Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody IUCN) traktują takson microscelis jako odrębny gatunek.