Drop indyjski

Dropiat wielki indyjski, znany również jako drop indyjski, to duży ptak występujący na subkontynencie indyjskim. Charakteryzuje się poziomym ciałem, długimi, nagimi nogami i wyglądem przypominającym strusia. Jest jednym z najcięższych ptaków latających. Niestety, obecnie jest krytycznie zagrożony wyginięciem — według danych z 2018 roku na wolności pozostało zaledwie około 150 osobników. Przyczyną tego stanu są głównie polowania i degradacja siedlisk. Ptak ten jest objęty ochroną na mocy indyjskiej Ustawy o Ochronie Przyrody z 1972 roku. Najczęściej można go spotkać na suchych łąkach i zaroślach, często w towarzystwie antylop czarnych.

Dropiat wielki indyjski, osiągający około jeden metr wysokości, jest łatwy do rozpoznania. Ma czarną czapkę, jasną głowę i brązowawe ciało z charakterystyczną czarną plamą ozdobioną białymi plamkami. Samce są większe od samic i w sezonie lęgowym przybierają piaskowy kolor z czarnym pasem na piersi. Wydają głębokie, rezonujące dźwięki dzięki dobrze rozwiniętemu workowi gardłowemu. Wielkością ustępują jedynie dropowi kori i dropowi wielkiemu, co czyni je największymi ptakami lądowymi w ich naturalnym środowisku.

Kiedyś powszechnie występował w Indiach i Pakistanie, obecnie dropiat wielki indyjski jest krytycznie zagrożony wyginięciem w Pakistanie i występuje w odizolowanych skupiskach w różnych stanach Indii. Preferuje suche i półsuche łąki, otwarte tereny z kolczastymi zaroślami oraz obszary z wysoką trawą, często zmieszane z uprawami, unika natomiast regionów nawadnianych. Ptaki te są wszystkożerne — żywią się owadami, nasionami traw, jagodami, gryzoniami i gadami. Okres lęgowy przypada na miesiące od marca do września.

Populacja dropiatów wielkich indyjskich dramatycznie spadła, co doprowadziło do ich klasyfikacji jako krytycznie zagrożone przez Birdlife International w 2011 roku. Główne zagrożenia to polowania i utrata siedlisk spowodowana ekspansją rolnictwa i projektami nawadniania. Działania ochronne, takie jak "Projekt Dropiat Wielki Indyjski", mają na celu ochronę i odbudowę ich liczebności. Choć różne rezerwaty i obszary chronione w Indiach zapewniają pewne schronienie, wyzwania takie jak kolizje z infrastrukturą oraz zagrożenia wynikające z rozwoju energii odnawialnej wciąż pozostają.