Lutung nilgiryjski

Nilgiri langur to fascynujący gatunek naczelnych, który zamieszkuje wzgórza Nilgiri w Zachodnich Ghatach w południowych Indiach. Można je również spotkać w górzystych regionach Karnataka, Tamil Nadu i Kerala. Wyróżniają się błyszczącym czarnym futrem oraz złotobrązowymi włosami na głowie. Samice mają charakterystyczną białą plamę futra na wewnętrznych udach.

Te langury żyją w grupach społecznych liczących od dziewięciu do dziesięciu osobników i mają dietę składającą się głównie z owoców, pędów i liści. Niestety, są zagrożone z powodu niszczenia siedlisk i kłusownictwa. Ich futro i mięso są często celem polowań z powodu błędnego przekonania, że mają właściwości afrodyzjakalne, co prowadzi do ich klasyfikacji jako gatunku wrażliwego.

Jeśli chodzi o klasyfikację naukową, istniały pewne spory. Początkowo umieszczono je w rodzaju Trachypithecus ze względu na ich wygląd fizyczny. Jednakże, nowsze badania DNA przeklasyfikowały je do rodzaju Semnopithecus, grupując je ze szarymi langurami.

Pod względem wielkości, dorosłe samce Nilgiri langurów mierzą około 78–80 cm długości ciała, podczas gdy samice są nieco mniejsze, mierząc 58–60 cm. Ich ogony mają długość od 68,5 do 96,5 cm. Samce zazwyczaj ważą pomiędzy 9,1 a 14,8 kg, a samice około 10,9–12 kg. Chociaż dokładny okres ciąży nie jest dobrze udokumentowany, uważa się, że wynosi około 200 dni, podobnie jak u ich bliskiego krewnego, langura Hanumana.