Marabut indyjski

Większy adjutant to uderzająco duży bocian z rodziny Ciconiidae, łatwo rozpoznawalny dzięki masywnemu, klinowatemu dziobowi, nagiej głowie i charakterystycznej torbie na szyi. Kiedyś szeroko rozpowszechniony w południowej Azji, szczególnie w Indiach, obecnie gatunek ten ma tylko trzy główne populacje lęgowe, znajdujące się w Indiach i Kambodży. Te bociany żywią się padliną i odpadkami, co wyróżnia je na tle innych ptaków, a ich "wojskowy" chód jest łatwo rozpoznawalny. Niestety, populacja tych ptaków drastycznie spadła, a w 2008 roku pozostało tylko około tysiąca osobników.

Są to naprawdę ogromne ptaki, osiągające wysokość 145–150 cm i mające imponującą rozpiętość skrzydeł wynoszącą około 250 cm. Wykazują unikalne zachowania, takie jak klekotanie dziobem i cofanie szyi podczas lotu. Większe adjutanty często gniazdują w koloniach razem z innymi dużymi ptakami wodnymi, takimi jak pelikan plamisty, budując swoje gniazda wysoko na drzewach. Niestety, zmagają się z licznymi zagrożeniami, w tym utratą siedlisk, zanieczyszczeniem, polowaniami i zbieraniem jaj, co doprowadziło do ich statusu zagrożonego na Czerwonej Liście IUCN.

Wysiłki na rzecz ochrony większego adjutanta obejmują programy hodowlane, ochronę miejsc gniazdowania oraz zaangażowanie lokalnych społeczności w inicjatywy ochronne, zwłaszcza w stanie Assam w Indiach. Te działania znacząco zmieniły postrzeganie bocianów przez miejscowych, z uważanych za szkodniki do celebrowanych jako symbole dumy. Dzięki programom edukacyjnym, działalności kulturalnej i praktykom religijnym, świadomość i wsparcie dla ochrony większego adjutanta i jego siedlisk znacznie wzrosły.