Seram bandicoot

Seramski torbacz, znany również jako seramski torbacz długonosy, to unikalny gatunek endemiczny dla wyspy Seram w Indonezji. Jest jedynym przedstawicielem swojego rodzaju, Rhynchomeles. To fascynujące zwierzę zostało po raz pierwszy odkryte przez Oldfielda Thomasa i nazwane na cześć braci Pratt, którzy zebrali pierwsze okazy. Gatunek został oficjalnie opisany w 1920 roku na podstawie siedmiu okazów z wyspy Seram, które pozostają jedynymi znanymi przykładami jego istnienia.

Niestety, seramski torbacz jest klasyfikowany jako zagrożony na Czerwonej Liście IUCN. Jego ograniczony zasięg i brak obszernych danych przyczyniają się do jego wrażliwego statusu. Główne zagrożenia dla jego przetrwania to utrata siedlisk spowodowana wylesianiem na niższych wysokościach oraz obecność zdziczałych zwierząt, takich jak świnie i psy, które mogą szkodzić jego populacji.

Pierwotne okazy zostały zebrane z tropikalnych górskich lasów w Parku Narodowym Manusela, z jednym znalezionym na wysokości 1800 metrów nad poziomem morza. Chociaż nie przeprowadzono szeroko zakrojonych badań w okolicznych rejonach, istnieją pewne spekulacje, że seramski torbacz może również występować na pobliskiej wyspie Buru. Działania na rzecz ochrony są kluczowe, aby chronić ten rzadki i mało znany gatunek przed dalszym spadkiem liczebności.