Rory O'More Bridge, Dublin

Most Rory'ego O'More'a to most drogowy przecinający rzekę Liffey w Dublinie i łączący Watling Street z Ellis Street i północnymi nabrzeżami.

Pierwotny drewniany most w tym miejscu, zbudowany w 1670 r. nosił oficjalną nazwę Barrack Bridge ze względu na bliskość koszar królewskich. Jednak lokalnie stał się on znany jako Bloody Bridge po incydencie, w którym przewoźnicy promowi kilkakrotnie próbowali zniszczyć most. Aresztowano dwudziestu mężczyzn, a podczas przenoszenia ich do więzienia Bridewell podjęto próbę ratunku, w wyniku której zginęło czterech mężczyzn.

W 1704 r. most drewniany zastąpiono mostem kamiennym, a w 1811 r. architekt Francis Johnston wybudował obok niego kamienno-murowaną bramę zwaną Richmond Tower. Wieża ta została później przeniesiona do Szpitala Królewskiego w Kilmainham, po tym jak w 1847 roku, wraz z pojawieniem się kolei, wzrosło natężenie ruchu. Most Barakowy został zastąpiony w 1859 r. żeliwną konstrukcją, która istnieje do dziś.

Zaprojektowany przez George'a Halpina most został wykonany w odlewni Roberta Daglisha w St Helens w hrabstwie Lancashire z żeliwa i wspiera się na granitowych przyczółkach. Zarówno górna, jak i dolna część mostu zostały przetransportowane statkiem i przywiezione w górę rzeki, a następnie ustawione w miejscu budowy. Most został ukończony w 1859 r. i otwarty dla publiczności w 1861 r. przez królową Wiktorię i księcia Alberta jako Most Wiktorii i Alberta.

Most został przemianowany w latach 30. XX w. na cześć Rory'ego O'More'a, jednej z kluczowych postaci w spisku mającym na celu zdobycie Dublina w ramach powstania irlandzkiego w 1641 r.