Broighter Gold

Broighter Gold, często nazywany Skarbem z Broighter, to fascynująca kolekcja złotych artefaktów z epoki żelaza, datowana na I wiek p.n.e. To niezwykłe znalezisko zostało odkryte w 1896 roku przez dwóch oraczy, Toma Nicholla i Jamesa Morrowa, na polach uprawnych w pobliżu Limavady w Irlandii Północnej. Skarb zawiera szereg zachwycających przedmiotów, takich jak złota łódź, torques, miska oraz różne elementy biżuterii. Obecnie te skarby są przechowywane w Narodowym Muzeum Irlandii, które z dumą opisuje torques jako "najlepszy przykład irlandzkiego złotnictwa La Tène".

Odkrycie nastąpiło przypadkowo, gdy oracze pracowali na polach w pobliżu Lough Foyle. Początkowo myląc przedmioty z błotem, szybko zdali sobie sprawę, że odkryli coś znacznie cenniejszego. Artefakty, w tym miniaturowa łódź z detalami takimi jak wiosła i wiosłownice, zostały sprzedane do British Museum. Skomplikowane wykonanie łodzi sugeruje, że prawdopodobnie była ona ofiarą wotywną dla celtyckiego boga mórz, Manannána mac Lira.

Własność skarbu wywołała znaczący spór między British Museum a Królewską Akademią Irlandzką. Debata koncentrowała się na tym, czy te przedmioty były starożytnymi darami religijnymi. Sąd ostatecznie stanął po stronie British Museum, co skutkowało tym, że skarb został skonfiskowany przez koronę i następnie przekazany do Narodowego Muzeum Irlandii w Dublinie.

Skarb Broighter Gold jest znany ze swoich unikalnych i różnorodnych złotych artefaktów, które podkreślają wyjątkowe rzemiosło i wzornictwo okresu La Tène. Torques wyróżnia się jako arcydzieło irlandzkiego złotnictwa. Eklektyczne style znalezione w skarbie są porównywalne do innych znaczących starożytnych znalezisk, takich jak Skarb Stirling w Szkocji. Te artefakty były nawet przedstawiane na monetach pamiątkowych i znaczkach pocztowych, podkreślając ich kulturowe i historyczne znaczenie.