Tel Kabri

Tel Kabri, lub Tell al-Qahweh, to archeologiczny tell zawierający jeden z największych pałaców kananejskich z epoki średniego brązu w Izraelu i największy taki pałac odkopany w 2014 roku. Nazwa Kabri pochodzi od obfitości wieloletnich źródeł, których obecność doprowadziła do zajęcia tego miejsca i wykorzystania go jako źródła wody od okresu neolitu garncarskiego do czasów współczesnych. Położony w zachodniej części Górnej Galilei, miejsce to było u szczytu swojej potęgi w Średniej Brązu, kontrolując większość okolicznych regionów. Kabri podupadło jako lokalna potęga pod koniec epoki średniego brązu, ale teren ten był nadal okupowany, ale na znacznie mniejszą skalę, aż do wojny arabsko-izraelskiej w 1948 roku.

Od 1957 r. wykopaliska w Tel Kabri prowadzi Israel Antiquities Authority, dawniej Israel Department of Antiquities and Museums, a także izraelskie i amerykańskie uniwersytety. Spośród odkryć dokonanych na tym stanowisku przez dwie ekspedycje archeologiczne, dwa przyciągnęły szczególną uwagę społeczności archeologicznej. Pierwszym znaleziskiem, które zwróciło uwagę społeczności międzynarodowej, było odkrycie fresków w stylu minojskim w pałacu w Kabri. Do 2015 r. są to jedyne malowidła minojskie odkryte w Izraelu. Po drugie, w 2013 r. w ramach projektu Tel Kabri Archaeological Project odkryto najstarszą i największą znaną piwnicę na wino w pałacu w Kabri na starożytnym Bliskim Wschodzie.