Antipatris, Petach Tikwa

Antypatris było miastem zbudowanym w I wieku p.n.e. przez Heroda Wielkiego, który nazwał je na cześć swojego ojca, Antypatera. Miejsce to, obecnie park narodowy w środkowym Izraelu, było zamieszkane od okresu chalkolitycznego do późnego okresu rzymskiego. Pozostałości po Antypatrze znane są dziś jako Tel Afek, a wcześniej jako Kŭlat Râs el 'Ain. Zidentyfikowano je jako wieżę Aphek, o której wspomina Józefus, lub jako biblijny Aphek, znany z opowieści o bitwie pod Aphek. W okresie krzyżowców miejsce to było znane jako Surdi fontes, czyli "Ciche źródła". W XVI wieku zbudowano tu osmańską fortecę znaną jako Binar Bashi lub Ras al-Ayn.

Antipatris/Tel Afek leży przy silnych, wieloletnich źródłach rzeki Jarkon, która przez wieki stanowiła przeszkodę między krajami górskimi na wschodzie a krajami śródziemnomorskimi na zachodzie, zmuszając podróżnych i armie do przechodzenia przez wąski przesmyk między źródłami a przedgórzami Samarii. Dzięki temu położenie Antypatris/Tel Afek zyskało znaczenie strategiczne.

Antipatris znajdowało się na rzymskiej drodze z Cezarei Maritimskiej do Jerozolimy, na północ od miasta Lydda, gdzie droga skręcała na wschód w kierunku Jerozolimy. W czasie Mandatu Brytyjskiego zbudowano tam stację pomp, która doprowadzała wodę z rzeki Jarkon do Jerozolimy.

Obecnie pozostałości Antypatris znajdują się mniej więcej pomiędzy Petah Tikva a miastami Kafr Qasim i Rosz Ha-Ajin, na południe od Hod HaSharon.