Fakty o: Felis margarita harrisoni
Turkmeński kot pustynny, oficjalnie znany jako Felis margarita thinobia, to fascynujący mały drapieżnik zamieszkujący pustynie Półwyspu Arabskiego, Iranu, Pakistanu i Azji Środkowej. Zwyczajowo określany jest również mianem arabskiego lub pakistańskiego kota pustynnego. Pierwsze opisy tego podgatunku pojawiły się dzięki rosyjskiemu zoologowi Siergiejowi Ogniowowi w 1926 roku, a później jego klasyfikację uzupełnił brytyjski zoolog Reginald Innes Pocock w 1938 roku.
Na przestrzeni lat klasyfikacja turkmeńskiego kota pustynnego ulegała zmianom. W 2017 roku Specjalna Grupa ds. Klasyfikacji Kotów zdecydowała o połączeniu podgatunków takich jak F. m. scheffeli oraz F. m. harrisoni pod nazwą F. m. thinobia. Jedną z charakterystycznych cech tego podgatunku jest unikalny kolor futra oraz wzory, które odróżniają go od innych kotów pustynnych.
Te koty występują na rozległym obszarze obejmującym Półwysep Arabski, Bliski Wschód, Iran, Pakistan i Azję Środkową. Niestety, działania ochronne, zwłaszcza w przypadku populacji pakistańskiego kota pustynnego, były niewystarczające. Ostatnie znaczące badania dotyczące tego gatunku w Pakistanie miały miejsce w latach 60. XX wieku. Podczas gdy niegdyś koty pustynne były łapane na handel, obecne wysiłki koncentrują się na zarządzaniu nimi w europejskich ogrodach zoologicznych. Istniejąca populacja w tych ogrodach pochodzi jedynie od 18 założycieli.
Turkmeński kot pustynny to unikalne i intrygujące stworzenie, doskonale przystosowane do życia na pustyni. Mimo to stoi przed poważnymi wyzwaniami związanymi z ochroną. Potrzebne są dalsze badania i monitoring, aby zapewnić, że te urocze koty nadal będą prosperować w swoich naturalnych siedliskach.