Ishinomaki Saint John the Apostle Orthodox Church, Ishinomaki

Jana Apostoła w Ishinomaki to cerkiew prawosławna w mieście Ishinomaki, w prowincji Miyagi, w regionie Tōhoku w północnej Japonii. Poświęcona jest świętemu Janowi Apostołowi. Pierwotna konstrukcja została zbudowana w 1880 roku. Jest to najstarszy drewniany budynek kościelny wśród istniejących drewnianych kościołów w Japonii.

Po założeniu Japońskiego Kościoła Prawosławnego przez Iwana Dmitrijewicza Kasatkina, późniejszego św. Mikołaja Japońskiego, w Kanda w Tokio na początku okresu Meiji, zgromadził on pewną liczbę uczniów, z których część pochodziła z dzielnicy Oshika, będącej obecnie częścią miasta Ishinomaki. Pod przewodnictwem Watanabe Takumy 29 mężczyzn z tego obszaru przyjęło chrzest w 1877 roku, co doprowadziło do wybudowania małego budynku kościelnego, a w następnym roku nawróciło się jeszcze 22 osoby. W ciągu następnych 20 lat w okolicy powstało w sumie 10 kościołów. Popularność religii ucierpiała jednak bardzo z powodu wojny rosyjsko-japońskiej w latach 1904-1905 i powstania Związku Radzieckiego w 1917 r. w wyniku czego wiele kościołów zostało zamkniętych.

Cerkiew prawosławna pod wezwaniem św. Jana Apostoła została ukończona w 1880 roku. Architekt nie jest znany, prawdopodobnie był nim miejscowy parafianin. Budowla ma plan krzyża i dach kryty dachówką. Sala zebrań na pierwszym piętrze wyłożona jest matami tatami. Sanktuarium znajduje się na drugim piętrze, które jest wyłożone wykładziną dywanową i połączone z pierwszym piętrem stromymi schodami. Zewnętrzna część budynku jest pobielona i ma kolumnowy ośmiokątny portyk, często spotykany w architekturze w stylu zachodnim epoki Meiji.

Ponieważ budynek kościoła został uszkodzony podczas trzęsienia ziemi w Miyagi w 1978 r. zrekonstruowano go w nowym miejscu, na wyspie na środku rzeki Kitakami, jako część parku, w którym znajduje się Muzeum Mangi Ishinomori. W 1990 r. uznano ją za ważny obiekt kulturalny miasta Ishinomaki, a w lipcu 2001 r. otwarto ją dla zwiedzających. Jednak podczas trzęsienia ziemi i tsunami w 2011 roku obiekt został poważnie uszkodzony, a wody powodziowe dotarły do drugiego piętra. Prace renowacyjne zakończono w 2016 roku.