Szerszeń azjatycki

Azjatycki szerszeń olbrzymi, często nazywany "japońskim szerszeniem olbrzymim", jest największym gatunkiem szerszenia na świecie. Pochodzi z Azji Wschodniej i części Azji Południowo-Wschodniej, ale został również zaobserwowany w Ameryce Północnej. Te szerszenie preferują niskie góry i lasy, unikając równin i terenów wysokogórskich. Budują swoje gniazda, kopiąc lub przejmując istniejące tunele, i żywią się większymi owadami, sokiem drzewnym oraz miodem z kolonii pszczół.

Pod względem klasyfikacji, azjatycki szerszeń olbrzymi należy do rodzaju Vespa. Do 2012 roku wyróżniano trzy podgatunki, jednak ostatnie rewizje zlikwidowały te klasyfikacje. Szczegółowe opisy obejmują wygląd, zachowanie i strukturę kolonii szerszenia, w tym role królowych, robotnic, trutni oraz ich nawyki gniazdowe.

Geograficznie, azjatycki szerszeń olbrzymi występuje w regionach Azji i dotarł do Ameryki Północnej. Artykuł zagłębia się w ich nawyki gniazdowe, cykl życia kolonii, moc żądła, pasożyty, metody komunikacji i zachowania drapieżnicze. Te szerszenie są szczególnie groźnymi drapieżnikami, zwłaszcza wobec pszczół i innych owadów. W artykule omówiono również, jak rodzime pszczoły bronią się przed tymi groźnymi drapieżnikami.

Omówiono różne strategie kontrolowania i zwalczania azjatyckich szerszeni olbrzymich, takie jak bicie, usuwanie gniazd, pułapki z przynętą, masowe trucie, pułapki przy wejściach do uli i używanie ochronnych ekranów. Co ciekawe, w niektórych częściach Japonii zarówno larwy, jak i dorosłe osobniki tych szerszeni są uważane za przysmak.