Hyla savignyi

Taksonomia

Gatunek, w przeszłości podgatunek w obrębie Hyla arborea, zaliczany jest do kompleksu rzekotki drzewnej.

Ewolucja

Wedle Smith i współpracowników (2005) oraz wcześniejszych prac Caroll (1988) czy Homana (1998) ostatni przodek europejskich rzekotkowatych, wśród których Smith et al. wyróżniają 5 gatunków żyjących też na północy Afryki i na Bliskim Wschodzie, żył co najmniej 10 milionów lat temu, dokładniej w przedziale 10-23 milionów lat temu, czyli w dolnym miocenie. Naukowcy przedstawili analizę Bayesa badań dwóch genów DNA mitochondrialnego (12S, ND1) oraz dwóch genów jądrowych (POMC, c-myc). Najmniej od Hyla savignyi różniła się rzekotka drzewna (szacowany moment rozdziału linii nastąpił mniej niż 10 milionów lat temu), w następnej dopiero kolejności rzekotka śródziemnomorska (około 20 milionów lat temu). Jeszcze wcześniej oddzieliła się linia prowadząca do Hyla annectans i Hyla chinensis, co nastąpiło mniej niż 25 milionów lat temu.

Występowanie

Zwierzę występuje na Bliskim Wschodzie. Izolowana populacja zamieszkuje południowo-zachodnią Arabię Saudyjską i północno-zachodnie Jemen. Kilka populacji żyje też w Iranie. Największy obszar występowania gatunku rozciąga się zaś do zachodniego Iranu na wschodzie, do Azerbejdżanu i południowej Gruzji i Turcji na północy metrów nad poziomem morza, do Izraela i Jordanii na południowym zachodzie, zahaczając nawet o Egipt. Oprócz tego wymienić jako miejsca życia tego płaza należy Cypr, Armenię, Irak, Liban i Syrię.

Status

Gatunek ten w sprzyjających warunkach pojawia się obficie. Uchodzi nawet za najpospolitszego płaza Izraela, co nie przeszkadza temu krajowi obejmować go ochroną prawną. Pospolity w Libanie, w Jordanii uchodzi on już za rzadkość.

Liczebność utrzymuje się na stabilnym poziomie.