Mornel

Siewka złota to uroczy, niewielki ptak należący do rodziny siewkowatych. W okresie lęgowym wyróżnia się charakterystycznym wyglądem dzięki brązowym i czarnym pręgom, wyrazistej białej linii nad okiem oraz intensywnie pomarańczowo-czerwonej opasce na piersi. Ten ptak jest prawdziwym podróżnikiem: gniazduje w północnej Europie i Eurosyberii, a zimą migruje do Afryki Północnej i na Bliski Wschód.

Co ciekawe, to samiec siewki złotej przejmuje obowiązki związane z gniazdowaniem. Wysiaduje jaja i opiekuje się pisklętami, co jest rzadkością w świecie ptaków. Historycznie termin "siewka" był używany do opisania osoby łatwowiernej lub głupiej, prawdopodobnie dlatego, że te ptaki są zaskakująco łatwe do podejścia i schwycenia.

Nazwa "siewka" istnieje co najmniej od roku 1440 i była używana zarówno w odniesieniu do ptaka, jak i jako obelga. Ufna natura tego ptaka sprawiała, że w przeszłości był łatwym celem dla myśliwych, co uczyniło z niego poszukiwany przysmak. Nazwy Charadrius (rodzaj) i morinellus (gatunek) pochodzą odpowiednio z łaciny i greki, obie wskazując na cechy tego ptaka.

Pod względem wielkości, siewka złota jest mniejsza niż siewka złota europejska. Ma szeroki zasięg występowania, żyjąc w arktycznej tundrze i na górskich płaskowyżach w okresie lęgowym, a zimą migruje do Afryki Północnej. Jej dieta składa się głównie z owadów i małych bezkręgowców. Jednym z jej wyróżniających się zachowań jest unikalny lotny zew i prosty gwizd.

Chociaż siewka złota jest nadal stosunkowo powszechna, jej populacja powoli maleje. Działania ochronne przyznały jej status gatunku najmniejszej troski według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody. Jednakże badanie w Szkocji wykazało znaczący spadek liczby samców w okresie lęgowym, co podkreśla potrzebę dalszych działań ochronnych. Siewka złota jest również chroniona na mocy Porozumienia o Ochronie Wędrownych Ptaków Wodnych Afryki i Eurazji (AEWA), które ma na celu zabezpieczenie tych fascynujących stworzeń na przyszłość.