Kania bramińska

Brahminy Kite, niegdyś znany jako orzeł morski czerwonołbisty, to przyciągający wzrok ptak drapieżny średniej wielkości, należący do rodziny Accipitridae — obejmującej wiele dziennych drapieżników. Można go spotkać głównie na subkontynencie indyjskim, w Azji Południowo-Wschodniej i Australii, zwłaszcza w pobliżu wybrzeży i terenów podmokłych, gdzie żywi się padliną ryb i innymi zdobyczami. Jego charakterystyczny wygląd, z czerwonobrązowym ciałem w połączeniu z białą głową i piersią, sprawia, że trudno go przeoczyć.

Ptak ten został po raz pierwszy opisany w 1760 roku przez francuskiego zoologa Mathurina Jacquesa Brissona, a w 1783 roku holenderski przyrodnik Pieter Boddaert nadał mu naukową nazwę Falco indus. Obecnie klasyfikowany jest w rodzaju Haliastur, z czterema rozpoznanymi podgatunkami rozprzestrzenionymi w różnych regionach.

Dorosłego Brahminy Kite można łatwo rozpoznać po kasztanowym upierzeniu, białej głowie i piersiach oraz czarnym zakończeniu skrzydeł. Młode ptaki, bardziej brązowe, odróżniają się jaśniejszym kolorem, krótszymi skrzydłami i zaokrąglonymi ogonami. Ich wołanie to charakterystyczny miauczący dźwięk, często opisywany jako "keeyew".

Ptaki te można znaleźć w miejscach takich jak Sri Lanka, Nepal, Indie, Pakistan, Bangladesz oraz Azja Południowo-Wschodnia, aż po Australię. Są powszechne i zazwyczaj pozostają na tych obszarach przez cały rok, choć mogą przemieszczać się w zależności od opadów deszczu. Chociaż są sklasyfikowane jako "Least Concern" na Czerwonej Liście IUCN, niektóre populacje, zwłaszcza na Jawie, odnotowują spadek liczebności.

Brahminy Kite budują swoje gniazda z gałęzi i patyków na drzewach, często wybierając namorzyny. Sezony lęgowe różnią się w zależności od regionu. Ich dieta składa się głównie z padliny ryb i krabów, lecz czasami polują również na żywy pokarm. Co ciekawe, obserwowano, że kradną jedzenie innym zwierzętom i wykazują nietypowe nawyki żywieniowe.