Britannia Mines Concentrator, Lions Bay-Britannia Beach

Koncentrator Britannia Mines jest Narodowym Zabytkiem Kanady. Duży, pochylony młyn grawitacyjny został zbudowany na północno-zachodniej stronie góry Sheer, aby pomóc w przenoszeniu rudy miedzi przez chemiczne i mechaniczne procesy w zakładzie. Jest to zabytek w Britannia Beach w Kolumbii Brytyjskiej, około czterdzieści pięć kilometrów na północ od Vancouver.

Pobliski szczyt wulkaniczny Mount Garibaldi wskazuje na obecność wtrąceń magmowych i rdzeni wulkanicznych, w których zwykle znajduje się miedź. Miasto i huta leżą na zachodnim brzegu pasma górskiego Britannia Range i są otoczone rozległym fiordem Howe Sound.

Roszczenia górnicze zostały odkryte w latach 80. XIX wieku, a w latach edwardiańskich założono Britannia Beach Mining and Smelting Company. Po raz pierwszy miedź wydobyto na tym terenie w 1903 roku, a odległość od hut wymagała budowy koncentratora rudy, systemu dostarczania rudy oraz systemu transportu koncentratu rudy. W 1904 r. zbudowano prymitywny koncentrator nr 1, który został rozbudowany o dwa kolejne urządzenia, znane pod wspólną nazwą nr 2, zbudowane w latach 1914 i 1915. Pożar w 1921 r. zniszczył je, a na początku 1923 r. ukończono budowę nowego koncentratora. Pod koniec lat 20. XX wieku Britannia Mines była najbardziej produktywną kopalnią miedzi w Imperium Brytyjskim, produkującą także srebro i złoto.

Obecnie należy do Towarzystwa Historycznego Britannia Beach i jest częścią Muzeum Kopalni Britannia.