Tr'ochëk, Dawson City

Tr'ochëk to miejsce tradycyjnego obozu rybackiego Hän u zbiegu rzeki Klondike i rzeki Yukon. Właścicielem i zarządcą tego miejsca jest Tr'ondëk Hwëch'in First Nation, a zarządza nim Departament Dziedzictwa First Nation.

Pod koniec XIX wieku w Tr'ochëk znajdował się obóz wodza Isaaca, przywódcy Tr'ondëk Hwëch'in podczas gorączki złota w Klondike. Lud Tr'onëk korzystał z tego miejsca głównie latem, polując na łosie na równinach po drugiej stronie Klondike i łowiąc łososie podczas wędrówki w górę Jukonu.

Tr'ochëk leży na równinie w górnym biegu rzeki, na aluwiach rzeki Klondike, u jej zbiegu. Dawson City znajduje się bezpośrednio na północ od tego miejsca, po drugiej stronie rzeki Klondike.

Płaskowyż rzeki porastają topole, olchy i wierzby oraz otwarte łąki trawiaste. Strome zbocze za stanowiskiem porośnięte jest roślinnością typową dla lasów borealnych o północnej ekspozycji - gęstym mchem, świerkami i małymi zagajnikami brzozowymi. Na wzniesieniu powyżej płaskowyżu działalność górnicza pozbawiła roślinność i glebę, pozostawiając pasmo pierwotnego lasu świerkowego wzdłuż krawędzi urwiska rzeki.

Gorączka złota była dla Tr'ondëk Hwëch'in okresem wielkich niepokojów. Tysiące pieczętujących się ludzi prześladowało ich w ich letnim obozie. Aby uniknąć najgorszych ekscesów tego okresu, Tr'ondëk Hwëch'in z pomocą Kościoła Anglikańskiego i Kanadyjskiej Królewskiej Policji Konnej przenieśli się kilka kilometrów w dół rzeki, do miejsca znanego jako Moosehide.

Po przeniesieniu Tr'ondëk Hän do Moosehide, Tr'ochëk był wykorzystywany przez nierodzimych przybyszów do szeregu działań miejskich i przemysłowych. Kilka mostów łączyło to miejsce z Dawson City i do lat 1910 Klondike City, jak nazywano to miejsce, pozostawało dość aktywną częścią obszaru miejskiego Dawson. W późniejszym okresie, kiedy populacja nowoprzybyłych malała, teren ten był przez pewien czas wykorzystywany do uprawiania ogrodnictwa towarowego. W latach 50-tych XX wieku zaczęli tu osiedlać się ludzie należący do Pierwszych Narodów.

Na początku lat 90. działalność górnicza na tym terenie zapoczątkowała proces sądowy wytoczony przez Tr'ondëk Hwëch'in, kwestionujący prawo Kanady do wydawania roszczeń górniczych na niewydanych ziemiach indiańskich. W 1998 r. Tr'ondëk Hwëch'in potwierdzili swoją własność tego terenu w ostatecznym porozumieniu dotyczącym roszczeń lądowych i uznali go za obiekt dziedzictwa kulturowego. Następnie 19 lipca 2002 r. miejsce to zostało uznane za Narodową Historyczną Stronę Kanady.