Łąkówka krasnobrzucha

Papuga Pomarańczowobrzucha to mały, żywiołowy ptak pochodzący z południowej Australii i jedno z niewielu gatunków papug, które migrują. Po raz pierwszy została opisana przez Johna Lathama w 1790 roku, a jej uderzający wygląd przyciąga uwagę. Samce mają jaskrawozieloną górną część ciała, żółty spód i charakterystyczną pomarańczową plamkę na brzuchu. Samice i młode osobniki mają bardziej stonowane, matowe ubarwienie.

Niestety, papuga Pomarańczowobrzucha jest krytycznie zagrożona. Populacja dziko żyjących osobników wynosi obecnie zaledwie 14 ptaków, co czyni ją jedną z najrzadszych papug na świecie. Rozmnaża się na Tasmanii i zimuje wzdłuż południowego wybrzeża kontynentalnej Australii. Jej dieta obejmuje nasiona, jagody i różne rośliny.

Aby przeciwdziałać spadkowi liczebności, wdrożono szereg działań ochronnych. Program hodowli w niewoli, realizowany przez wiele instytucji, dąży do zwiększenia zarówno populacji, jak i różnorodności genetycznej tych ptaków. Obecnie w niewoli znajduje się około 300 papug Pomarańczowobrzuchych, z celem osiągnięcia 350 do roku 2016-17.

Taksonomicznie, papuga Pomarańczowobrzucha należy do rodzaju Neophema i jest blisko spokrewniona z innymi gatunkami papug trawiastych. Gatunek ten staje w obliczu wielu zagrożeń, w tym utraty siedlisk, konkurencji z gatunkami wprowadzonymi oraz chorób. Działania ochronne, takie jak hodowla w niewoli i zachowanie siedlisk, są kluczowe dla ich przetrwania.

Rozwój przemysłowy stanowi kolejne znaczące zagrożenie dla ich siedlisk, co prowadzi do ścisłej kontroli proponowanych projektów, które mogą wpłynąć na gatunek. Awikultura, czyli praktyka utrzymywania i hodowli ptaków, również przyczyniła się do ochrony papug Pomarańczowobrzuchych, a niektórzy entuzjaści z powodzeniem je rozmnażają.

Mimo krytycznego zagrożenia, trwające wysiłki w dziedzinie ochrony i odbudowy populacji papug Pomarańczowobrzuchych dają nadzieję na ich przyszłość.