Otocjon wielkouchy

Lis uszaty to fascynujące zwierzę pochodzące z afrykańskiej sawanny, łatwo rozpoznawalne dzięki swoim przerośniętym uszom, które pomagają mu chłodzić się w gorącym klimacie. Ten wyjątkowy lis ma długą historię, z dowodami kopalnymi sięgającymi około 800 000 lat wstecz, do środkowego plejstocenu. Jest uważany za jednego z bardziej prymitywnych członków rodziny psowatych, przypominając blisko swoich starożytnych przodków. Lis uszaty jest jedynym gatunkiem w swoim rodzaju, Otocyon, a jego naukowa nazwa, Otocyon megalotis, pochodzi od greckich słów oznaczających „duże ucho”.

W Afryce istnieją dwie odrębne populacje lisów uszatych: O. m. virgatus we wschodniej Afryce i O. m. megalotis w południowej Afryce. Żyją one na krótkich trawiastych terenach i suchych obszarach sawanny, szczególnie tam, gdzie dominuje krótka trawa i zróżnicowane zwierzęta pasące się. Ich dieta opiera się głównie na termitach zbieraczach, choć spożywają również różne inne owady. Ich zęby są specjalnie przystosowane do diety bogatej w owady.

Społecznie, lisy uszate są prawdziwymi graczami zespołowymi. Żyją w parach lub małych grupach liczących do 15 osobników, wykorzystując różne sygnały wizualne do komunikacji. Mają unikalną strukturę społeczną, w której samce wyjątkowo przejmują większość obowiązków rodzicielskich, takich jak pielęgnacja i ochrona młodych. Lisy uszate są monogamiczne, a po okresie ciąży trwającym 60-70 dni, samica rodzi miot składający się z jednego do sześciu młodych.

Pomimo wyzwań, takich jak polowania na futro, choroby i susze zmniejszające liczebność ich ofiar, lisy uszate nie są obecnie zagrożone wyginięciem. Odgrywają ważną rolę ekologiczną w kontrolowaniu populacji termitów i były obiektem polowań przez niektóre społeczności.