Asado

Asado to coś więcej niż tylko barbecue w Ameryce Południowej; to ukochana tradycja i wydarzenie społeczne cenione w całym regionie. Wyobraź sobie tę scenę: przyjaciele i rodzina zbierają się wokół płonącego grilla, czyli parrilli, na którym skwierczą różnorodne mięsa, takie jak wołowina, wieprzowina, kurczak, chorizo i morcilla. Powietrze wypełnia się apetycznym aromatem grillowanego mięsa, często towarzyszącym bogatemu zapachowi czerwonego wina, świeżych sałatek i charakterystycznych przypraw, takich jak chimichurri i salsa criolla. Gwiazdą wieczoru jest asador lub parrillero, czyli osoba odpowiedzialna za grillowanie.

Korzenie asado sięgają gauchos z Argentyny, którzy szczególnie upodobali sobie pieczoną wołowinę. Ich metoda polegała na wolnym pieczeniu mięsa nad otwartym ogniem, często z wykorzystaniem drewna z drzewa quebracho, które nadawało mięsu charakterystyczny, dymny smak. Typowe asado obejmuje różne kawałki mięsa i podroby, uzupełnione sałatkami, grillowanymi warzywami oraz napojami, takimi jak piwo i wino. Nie można zapomnieć o deserach, zazwyczaj prostych, ale zachwycających, takich jak świeże owoce.

Asado nie jest ograniczone tylko do Argentyny. Każdy kraj Ameryki Południowej ma swoje unikalne wersje tej tradycji. W Chile, Brazylii, Meksyku, Urugwaju i Paragwaju znajdziemy różnorodne metody gotowania i przystawki, które odzwierciedlają lokalne smaki i zwyczaje. Niektóre regiony mają nawet alternatywne style przygotowywania potraw, takie jak asado al disco czy asado al horno de barro, które wykorzystują różne narzędzia lub piece, aby osiągnąć doskonałe połączenie smaku i delikatności.

Warto zauważyć, że południowoamerykańskie asado jest zupełnie inne od potraw noszących podobne nazwy na całym świecie. Na przykład na Filipinach asado odnosi się do duszonych potraw mięsnych, podczas gdy w Portugalii assado oznacza pieczoną rybę podawaną z kiełbasami i boczkiem. W Goa termin assad, pochodzący od portugalskiego assado, dotyczy pieczonej wołowiny.