Solitary eagle

Orzeł samotnik, często określany jako górski orzeł samotnik lub czarny orzeł samotnik, to duży ptak drapieżny zamieszkujący Meksyk, Amerykę Środkową i Amerykę Południową. Ten majestatyczny ptak preferuje górskie lub pagórkowate lasy, zazwyczaj żyjąc na wysokościach od 600 do 2200 metrów nad poziomem morza. Kiedy widuje się go na terenach nizinnych, zazwyczaj jest to wynik błędnej identyfikacji, często mylony z pospolitym czarnym jastrzębiem lub wielkim czarnym jastrzębiem.

Orzeł samotnik jest stosunkowo rzadki i pozostaje owiany tajemnicą dla naukowców. Niewiele wiadomo o jego diecie, ale zaobserwowano przypadki, kiedy polował na duże węże i młode jelenie.

Dorosłe orły samotniki wyróżniają się ciemnoszarym, niemal czarnym upierzeniem oraz białymi oznaczeniami na ogonie. Są dość duże, ich długość wynosi od 63 do 76 cm, ważą około 2,75 kg, a ich rozpiętość skrzydeł sięga od 152 do 188 cm. Charakterystycznym elementem ich budowy są szerokie skrzydła, które niemal sięgają końca ogona. Młode orły różnią się wyglądem, mają pstrokaty brązowy i jasnobrązowy wzór na piórach oraz charakterystyczne oznaczenia wokół oczu, choć poza tym przypominają dorosłe osobniki.

Najnowsze badania DNA wykazały, że orzeł samotnik jest blisko spokrewniony z czarnymi jastrzębiami, co dodaje kolejny element do jego intrygującego profilu. Pomimo swojej nieuchwytności i ograniczonej wiedzy na jego temat, orzeł samotnik nadal fascynuje tych, którzy badają i obserwują bogatą bioróżnorodność regionu neotropikalnego.