Kurtaczek blady

Fairy pitta to mały, barwnie upierzony ptak, znany ze swojej diety składającej się z dżdżownic, pająków, owadów, ślimaków i nagoskrzelnych. W Tajwanie nazywany jest pieszczotliwie "małym leśnym aniołem", natomiast w Japonii, Korei Północnej i Korei Południowej określa się go jako "ptaka ośmiu kolorach". Rozmnaża się we wschodniej Azji, a na zimę migruje do południowo-wschodniej Azji.

Niestety, fairy pitta stoi w obliczu poważnych wyzwań. Utrata siedlisk spowodowana wylesianiem, pożarami, polowaniami, pułapkowaniem i handlem ptakami klatkowymi doprowadziła do spadku populacji tego gatunku w wielu regionach. W związku z tym jest wymieniona jako gatunek narażony na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN i figuruje w Załączniku II Konwencji o międzynarodowym handlu zagrożonymi gatunkami dzikiej fauny i flory (CITES).

Taksonomicznie, fairy pitta różni się od indyjskiej pitty swoim unikalnym upierzeniem i wokalizacjami. Należy do grupy ptaków znanej jako nadgatunki pente, a wśród 30 gatunków rodziny Pittidae jest jedynym, który rozmnaża się w północno-wschodniej Azji.

Pod względem wyglądu, fairy pitta osiąga długość około 16–19,5 cm i charakteryzuje się imponującą paletą kolorów w swoim upierzeniu. Ptak ten jest terytorialny i zazwyczaj żeruje na ziemi, głównie na dżdżownicach. W okresie lęgowym składa 4-6 jaj, a obowiązki związane z inkubacją i opieką nad młodymi dzielą oboje rodzice.

Przetrwanie fairy pitty jest zagrożone przez niszczenie siedlisk, polowania, pułapkowanie i zakłócenia ze strony człowieka. Prowadzone są działania ochronne, a gatunek jest chroniony przez różne krajowe przepisy prawne w krajach, w których występuje. Te działania obejmują ochronę siedlisk, egzekwowanie prawa przeciwko polowaniom i pułapkowaniu oraz badania nad ekologią i trendami populacyjnymi tego ptaka.