Jaskółka rdzawogłowa

Jaskółka drucikowa to mały, uroczy ptak z rodziny jaskółek, charakteryzujący się długimi piórami ogonowymi przypominającymi druty. Istnieją dwa podgatunki: H. s. smithii, zamieszkujący Afrykę, oraz H. s. filifera, występujący w południowej i południowo-wschodniej Azji. Chociaż zazwyczaj są osiadłe, te żyjące w Pakistanie i północnych Indiach migrują na południe na czas zimy.

Łacińska nazwa "Hirundo" oznacza jaskółkę, zaś "smithii" upamiętnia Christena Smitha, norweskiego botanika.

Pod względem wyglądu te ptaki są dość wyraziste. Mają lśniące niebieskie grzbiety, białe brzuszki i bogaty kasztanowy wierzch głowy. Osobniki młode mają brązową koronę, grzbiet i ogon. Azjatycki podgatunek, H. s. filifera, jest nieco większy od swojego afrykańskiego kuzyna, H. s. smithii.

Jaskółki drucikowe często spotyka się w pobliżu zbiorników wodnych oraz ludzkich osiedli. Są szybkie w locie i żywią się owadami, zwłaszcza muchami, które chwytają w powietrzu. Często można je obserwować przelatujące nisko nad powierzchnią wody.

Do gniazdowania te jaskółki budują półmiseczkowe gniazda z błota, zwykle na pionowych powierzchniach w pobliżu wody, takich jak półki skalne czy budynki. W Afryce zazwyczaj składają trzy do czterech jaj, natomiast w Azji do pięciu. Preferują gniazdowanie w odosobnieniu i są dość terytorialne.

Jaskółki drucikowe należą do rodzaju Hirundo, obejmującego znane jaskółki dymówki. Oba podgatunki, H. s. smithii i H. s. filifera, zostały po raz pierwszy opisane na początku XIX wieku.