Fakty o: Kukang mały
Pygmejka lori wolna to fascynujące, małe stworzenie występujące w Wietnamie, Laosie, Kambodży i Chinach. Ten nocny, nadrzewny ssak preferuje różnorodne typy lasów i żyje w małych grupach rodzinnych. Jego dieta obejmuje owoce, owady oraz sok drzewny. Co ciekawe, jego ugryzienie jest toksyczne, co jest możliwe dzięki specjalnym gruczołom umiejscowionym na łokciach.
Te lorisy rozmnażają się co 12-18 miesięcy, a po sześciomiesięcznej ciąży zazwyczaj rodzi się jedno lub dwoje młodych. Młode lorisy szybko dorastają, osiągając dorosłość w wieku 16-18 miesięcy.
Pygmejka lori wolna została po raz pierwszy odkryta w 1907 roku, a później zidentyfikowana jako unikalny gatunek ze względu na swoje charakterystyczne cechy fizyczne i genetyczne. Jednym z wyróżniających się elementów jest specjalna struktura grzebienia zębów. Ma także diploidalną liczbę chromosomów wynoszącą 2n=50 oraz tapetum lucidum w oczach, co pomaga jej widzieć w ciemności.
Pod względem zachowania, pygmejka lori wolna jest znana z oznaczania swojego terytorium zapachami, produkowania toksycznych wydzielin oraz wydawania różnych dźwięków. Głównie żywi się owadami i gumą drzewną, dostosowując swoją dietę w zależności od dostępności sezonowej. W zimie ma unikalne adaptacje, które pomagają jej radzić sobie z niedoborem pokarmu.
Niestety, pygmejka lori wolna jest zagrożona z powodu niszczenia siedlisk, polowań i nielegalnego handlu. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje ją jako zagrożoną, a gatunek jest chroniony na mocy Konwencji o międzynarodowym handlu gatunkami zagrożonymi wyginięciem (CITES). Trwają działania na rzecz ochrony, skupiające się na zachowaniu ich naturalnych siedlisk, zwalczaniu nielegalnego handlu oraz rozmnażaniu ich w niewoli.
W ogrodach zoologicznych prowadzone są programy hodowlane, mające na celu utrzymanie różnorodności genetycznej populacji pygmejek lori wolnych. W placówkach hodowlanych na całym świecie znajduje się około 175 tych lorisów, a ich liczba rośnie w zoo w Ameryce Północnej. Te wysiłki są kluczowe dla zapewnienia przetrwania tego unikalnego i zagrożonego gatunku zarówno na wolności, jak i w niewoli.