Fakty o: Kaniuk australijski
Kania czarnoramienna, znana również jako australijska kania czarnoramienna, to mały ptak drapieżny powszechnie występujący na terenie całej Australii, szczególnie w otwartych siedliskach. Ten smukły drapieżnik osiąga około 35 cm długości, a rozpiętość jego skrzydeł wynosi od 80 do 100 cm. Upierzenie kani jest głównie szaro-białe z wyraźnymi czarnymi oznaczeniami na skrzydłach.
Ptaki te tworzą monogamiczne pary i zazwyczaj rozmnażają się od sierpnia do stycznia. W tym okresie wykonują imponujące powietrzne pokazy godowe. Typowe gniazdo zawiera trzy do czterech jaj, które są inkubowane przez około 30 dni. Co ciekawe, pisklęta uzyskują pełne upierzenie w ciągu pięciu tygodni i mogą zacząć polować na myszy już tydzień po opuszczeniu gniazda.
Historycznie toczyły się pewne debaty na temat taksonomii kani czarnoramiennej, ale obecnie jest ona uznawana za gatunek monotypowy w podrodzinie Elaninae rodziny Accipitridae. Choć przypomina kanię literoskrzydłą, można ją łatwo odróżnić po unikalnych oznaczeniach i kolorystyce. Kania czarnoramienna poluje głównie na małe gryzonie, zwłaszcza myszy domowe, i doskonale radzi sobie na terenach rolniczych. Obecnie jest klasyfikowana jako gatunek o "najmniejszym zagrożeniu" na Czerwonej Liście IUCN.
Kanie czarnoramienne można zazwyczaj spotkać na otwartych łąkach, gdzie zawisają w powietrzu i skanują ziemię w poszukiwaniu ofiar. Ptaki te są albo osiadłe, albo nomadyczne i potrafią przystosować się do różnych siedlisk, w tym obszarów miejskich, wydm przybrzeżnych i mokradeł. W przypadku niedoboru pożywienia stają się terytorialne i zazwyczaj polują samotnie lub w parach. W okresach obfitości mogą tworzyć małe grupy rodzinne.
Populacja kani czarnoramiennej skorzystała z wycinki lasów i praktyk rolniczych, które tworzą idealne warunki dla ich ofiar. W konsekwencji są jednym z najczęściej spotykanych drapieżników w niektórych regionach Australii. Chociaż nie były dotknięte przerzedzeniem skorupek jaj w okresie stosowania DDT, istnieją obawy dotyczące potencjalnego wtórnego zatrucia rodentycydami lub pestycydami stosowanymi w zwalczaniu szkodników.