Kruk srokaty

Sroka afrykańska, ptak endemicny dla Afryki, przypomina niewielkiego kruka. Jest znana z krzyżowania się z wroną somalijską w Rogu Afryki. Ten ptak ma lśniącą czarną głowę i szyję, podczas gdy jego barki aż do dolnej części piersi są białe. Z jedną z jego wyróżniających cech jest większy dziób w porównaniu do innych wron. Jest nieco mniejsza od kruka białoszyjego i posiada charakterystyczne zawołanie, które brzmi jak „ar-ar-ar-ar” lub „karh-karh-karh.”

Po raz pierwszy opisana w 1776 roku, łacińska nazwa sroki afrykańskiej, "albus" podkreśla jej białe pióra. Wśród ludu Maasai nazywana jest "Ol-korrok." Chociaż uważana za irytującą, nie jest postrzegana jako zły omen. Występuje w całej Afryce Subsaharyjskiej, od Nigerii po Madagaskar, zazwyczaj na otwartych terenach w pobliżu osiedli ludzkich.

Sroki afrykańskie zazwyczaj widuje się w parach lub małych grupach, ale mogą zbierać się w większe stada, gdy jedzenia jest w nadmiarze. Mają zróżnicowaną dietę, na którą składają się owady, małe gady, ssaki, ptaki, jaja, padlina, a nawet resztki jedzenia ludzkiego. Często widywane są żerujące wokół rzeźni, a także mają tendencję do nękania ptaków takich jak rybołowy. Budują swoje gniazda na wysokich drzewach, a oboje rodzice dzielą obowiązki budowy gniazda i wychowywania młodych.