Lebanese Independence Day

Dzień Niepodległości Libanu, obchodzony 22 listopada, upamiętnia zakończenie francuskiego mandatu nad Libanem w 1943 roku, które zakończyło 23 lata obcej dominacji. Droga do niepodległości ma głębokie korzenie historyczne, sięgające końca XVI wieku, kiedy Fakhr-al-Din II zjednoczył główne sekty na obszarze Góry Liban.

Na przestrzeni lat Imperium Osmańskie i europejskie mocarstwa znacząco wpłynęły na polityczny krajobraz Libanu. Doprowadziło to do utworzenia autonomicznej prowincji Góry Liban, a później, w 1920 roku, do ustanowienia Wielkiego Libanu pod francuskim mandatem.

I wojna światowa i późniejszy upadek Imperium Osmańskiego dodatkowo wzmocniły libańskie aspiracje niepodległościowe. W 1940 roku, po przejęciu kontroli nad Libanem przez rząd Vichy, szereg wydarzeń przygotowywało grunt pod dążenie kraju do wolności. Wizyta generała Charlesa de Gaulle'a w Libanie w 1941 roku, w połączeniu z rosnącą presją międzynarodową, ostatecznie doprowadziła do jednostronnego ogłoszenia niepodległości Libanu w 1943 roku. Ten kluczowy moment został symbolicznie naznaczony uwięzieniem i późniejszym uwolnieniem libańskich liderów.

Podczas uwięzienia liderów zbuntowana grupa utworzyła rząd w Bechamoun. Odegrała ona kluczową rolę w walce o niepodległość, odmawiając negocjacji z Francuzami i organizując zbrojny opór. Ich wysiłki doprowadziły do uwolnienia liderów i umożliwiły celebrowanie niepodległości Libanu.

Po uzyskaniu niepodległości zaczął się kształtować nowoczesny system polityczny Libanu, oparty na Pakcie Narodowym. Umowa ta określała zasady suwerenności państwa, zrównoważone stosunki zarówno z krajami arabskimi, jak i zachodnimi, oraz współpracę z państwami arabskimi, a także podział władzy między różne grupy religijne w Libanie.

W 1945 roku Liban dołączył do Ligi Arabskiej i Organizacji Narodów Zjednoczonych, a do 1946 roku wojska francuskie wycofały się. Droga do niepodległości oraz ustanowienie unikalnego systemu politycznego charakteryzującego się różnorodnością religijną i podziałem władzy odzwierciedlają bogatą historię Libanu oraz ciągłe starania o utrzymanie stabilności i jedności.