Fakty o: Cyweta afrykańska
Cyweta afrykańska – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny wiwerowatych.
Zasięg występowania
Cyweta afrykańska występuje w Afryce zamieszkując w zależności od podgatunku:
- C. civetta civetta – południowa Mauretania i Senegal na wschód do Etiopii i Somalii, oraz na południe do Gabonu
- C. civetta australis – Zambia i wschodnia Botswana do Malawi i Mozambiku, i na południe Południowej Afryki i Eswatini
- C. civetta congica – południowy Sudan, Demokratyczna Republika Konga i Rwanda, na południe do Angoli i północnej Zambii
- C. civetta pauli – Dżibuti
- C. civetta schwarzi – południowa Somalia, Kenia, Uganda i Tanzania (włącznie z Zanzibarem)
- C. civetta volkmanni – północno-wschodnia Namibia i północna Botswana
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1776 roku niemiecki przyrodnik Johann Christian Daniel von Schreber nadając mu nazwę Viverra civetta. Jako miejsce typowe Schreber wskazał „Gwineę, Kongo, Przylądek Dobrej Nadziei i Etiopię”; ograniczone w 1924 roku przez J.A. Allena do „Gwinei”. Jedyny występujący współcześnie przedstawiciel rodzaju cyweta (Civettictis) który opisał w 1915 roku brytyjski zoolog Reginald Innes Pocock. Wyróżniono sześć podgatunków C. civetta.
Charakterystyka i tryb życia
Cyweta afrykańska jest największa spośród wszystkich cywet właściwych. Zamieszkuje tereny na południe od pustyni Sahary. Długość ciała (bez ogona) 67–54 cm, długość ogona 34–46,9 cm, długość tylnej stopy 12,3–13,9 cm, długość ucha 5,4–5,8 cm; masa ciała 7–20 kg. Jej ubarwienie jest żółtawo szare z licznymi cętkami w ciemnym kolorze. Na stronie grzbietowej ma dłuższą grzywę. Zamieszkuje afrykańskie lasy deszczowe i sawanny. Żeruje w nocy, odżywia się roślinami i drobniejszymi zwierzętami (gryzonie). Ceniona zarówno ze względu na futro, jak i cybet - wydzielinę z gruczołów stosowaną w przemyśle perfumeryjnym.
Gwineę