Fakty o: Wodnokanczyl afrykański
Wodnokanczyl afrykański, kanczyl afrykański – gatunek ssaka z rodziny kanczylowatych.
Występowanie
Zachodnia Afryka od Gwinei do Kamerunu, Republika Środkowoafrykańska, Gabon, Kongo, Demokratyczna Republika Konga.
Biotop
Lasy z gęstą roślinnością w pobliżu wody.
Systematyka
Takson po raz pierwszy opisał William Ogilby w 1841 roku pod nazwą Moschus aquaticus. Jako miejsce typowe autor wskazał „Sierra Leone”. Jedyny przedstawiciel rodzaju Hyemoschus – wodnokanczyl, opisanego przez Johna Edwarda Graya w 1845 roku.
Etymologia
Nazwa rodzajowa: υς us, υος uos – wieprz; rodzaj Moschus Linnaeus, 1758, piżmowiec. Epitet gatunkowy: łac. aquaticus wodny, żyć nad wodą < aqua – woda.
Charakterystyka
Mały ssak o krępym tułowiu i krótkich kończynach. Sierść jest barwy czerwonobrązowej, z licznymi białymi plamkami na bokach ciała ułożonymi w pasy oraz ciągłymi lub punktowanymi pręgami. Szyja ciemnobrązowa z białymi poprzecznymi pręgami. Głowa o dużych oczach i ciemnym nosie. Górne kły u samców widoczne nawet przy zamkniętym pysku.
Wymiary ciała
- Długość ciała bez ogona
- 75-85 cm
- Długość ogona
- 10-15 cm
- Wysokość w kłębie
- 35-40 cm
- Waga ciała
- 10-15 kg (samice nieco większe i cięższe od samców)
Tryb życia
Aktywne głównie nocą, dzień spędzają czasami w norach. Są świetnymi pływakami i dobrze nurkują. W razie niebezpieczeństwa uciekają do wody. Kanczyle prowadzą osiadły tryb życia i żyją pojedynczo. Areał osobniczy samic wynosi 13-14 ha, natomiast samców 20-30 ha. W pary łączą się tylko w porze godowej. Samce nie są terytorialne, lecz mimo to są agresywne w stosunku do siebie. Odżywiają się pokarmem roślinnym: trawami, liśćmi, pędami a także zjadają owady, skorupiaki, ryby, małe ssaki i padlinę. Głos ostrzegawczy kanczyla przypomina szczekanie.
Rozród
Zachowanie godowe i rozrodcze kanczyli są słabo poznane. Ciąża u samic trwa około 6-9 miesięcy, po czym rodzi się jedno młode. Okres laktacji trwa od 3 do 6 miesięcy.
Gwineę