Buergbrennen

Buergbrennen to ceniona tradycja w Luksemburgu i sąsiednich regionach, obchodzona z wielkim ogniskiem w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu. Znana jako Burgbrennen w Niemczech oraz dimanche des Brandons we Francji i Belgii, ta uroczystość symbolizuje przejście z zimy na wiosnę, czerpiąc z dawnych zwyczajów. Nazwa "buerg" lub "burg" pochodzi od łacińskiego słowa "burere" oznaczającego "palić." W południowej Belgii nazywana jest dimanche des Bures.

Ta tradycja rozpalania ognia sięga pogańskich rytuałów związanych z równonocą wiosenną i została później włączona do kalendarza chrześcijańskiego, obchodzona w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu. Chociaż zwyczaj ten stracił na znaczeniu w Belgii, Francji i Niemczech, w Luksemburgu od lat 30. XX wieku nastąpiło jego odrodzenie, z udziałem około 75% wiosek w obchodach Buergbrennen.

Ogniska początkowo składały się z drewna i słomy, ale z czasem ewoluowały, aby zawierać centralny filar z gałęzi drzew z poprzeczką, tworząc krzyż. Historycznie tylko mężczyźni uczestniczyli, a nowożeńcy odgrywali znaczącą rolę, taką jak zapalanie ognia. Tradycja ta przeżywała kryzys w XIX wieku z powodu kosztów, ale została ożywiona przez lokalne władze w XX wieku.

Obecnie Buergbrennen jest zazwyczaj organizowane przez lokalne władze lub grupy młodzieżowe. Mieszkańcy dostarczają drewno, często w tym stare choinki, aby zbudować ognisko na pobliskim wzgórzu, które następnie jest pokrywane sianem dla szybkiego spalania. Wydarzenie często obejmuje procesje z pochodniami i stoiska z jedzeniem, a strażacy są obecni, aby zapewnić bezpieczeństwo. W niektórych rejonach najnowsza para młoda może mieć zaszczyt zapalenia ognia, kontynuując tradycję we współczesnych realiach.