Cozonac

Cozonac, znany również jako kozunak, to przepyszny słodki chleb, ceniony w Rumunii, Bułgarii i Serbii. Nasycony bogatymi składnikami, takimi jak jajka, mleko i masło, jest nieodłącznym elementem obchodów Wielkanocy w Bułgarii oraz głównych świąt w Rumunii i Mołdawii. Nazwa "cozonac" pochodzi od greckiego słowa "kosōnáki." Warto zauważyć, że w 2006 roku cozonac został wybrany do reprezentowania Rumunii w ramach inicjatywy Café Europe z okazji Dnia Europy.

Historia cozonaca jest fascynująca. Sięga czasów starożytnego Egiptu, gdzie prawdopodobnie był słodzony miodem i nadziewany nasionami. Grecy przejęli tę kulinarną rozkosz, wprowadzając drożdże i ciasto na zakwasie, tworząc wersję znaną jako "plakoús." Rzymianie dodali do niej suszone owoce, co dało początek różnym wersjom tego chleba. W średniowiecznej Europie cozonac z suszonymi owocami stał się popularny, ponieważ dłużej zachowywał świeżość. Pierwszy zapisany przepis w Wielkiej Brytanii pojawił się w 1718 roku, a Francuzi pomogli go spopularyzować w XIX wieku.

Przygotowanie cozonaca polega na zmieszaniu mleka, drożdży, jajek, cukru, masła i innych składników, a następnie pozostawieniu ciasta do wyrośnięcia przed pieczeniem. W zależności od regionu, można spotkać różne wariacje z rodzynkami, lokum (tureckim przysmakiem), skórką cytrusową, orzechami i różnymi aromatami. Niektóre przepisy zawierają nawet pyszne nadzienia, takie jak mielone orzechy włoskie, mak, kakao czy odrobina esencji rumowej. Często chleb jest posypywany makiem na wierzchu.

Cozonac nie jest jedynym słodkim, jajecznym chlebem. Podobne wersje można znaleźć w innych kuchniach: tsoureki w kulturach greckiej i bliskowschodniej, badnji kruh w tradycjach chorwackich, panettone we Włoszech, challah w kuchni żydowskiej i stollen w Niemczech. Te chleby mają wspólne dziedzictwo i są uwielbiane na całym świecie.