Fakty o: Indris krótkoogonowy
Indris krótkoogonowy, indrys, babakoto – gatunek owocożernego ssaka naczelnego z rodziny indrisowatych.
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy opisał w 1788 roku niemiecki zoolog Johann Friedrich Gmelin nadając mu nazwę Lemur indri. Jako miejsce typowe autor wskazał Madagaskar (łac. Habitat in Madagascar. Jedyny przedstawiciel rodzaju Indri utworzonego przez francuskich zoologów Étienne Geoffroya Saint-Hilaire'a i Georgesa Cuviera w 1796 roku.
Charakterystyka
Jest największym przedstawicielem rodziny i jednym z największych lemurokształtnych - długość jego ciała (głowy i tułowia) wynosi 85-90 cm. Jest jedyną małpiatką o krótkim ogonie – od 5 do 6 cm. Waży do 10 kg, więc jest też jedną z najcięższych. Aktywny w ciągu dnia, prowadzi nadrzewny tryb życia, żywi się owocami, liśćmi i kwiatami. Swoją obecność na zajmowanym terytorium oznajmia donośnym, przypominającym wycie psa, głosem oraz wydzieliną gruczołów zapachowych.
Indrisy tworzą grupy rodzinne. Ciąża trwa około pięciu miesięcy. Samica rodzi jedno młode.
Indris jest krytycznie zagrożony wyginięciem.
Podgatunki
Wyróżniono dwa podgatunki indrisa, lecz ich pozycja taksonomiczna jest niepewna:
- I. indris indris
- I. indris variegatus