Dzioboróg kafryjski

Południowy dzioborożec ziemny to fascynujący ptak pochodzący z Afryki, szczególnie z obszarów rozciągających się od Kenii po Południową Afrykę. Te imponujące ptaki najlepiej prosperują w lasach i sawannach, gdzie głównie polują na owady i małe zwierzęta na ziemi. Żyją od 50 do 60 lat, dojrzewając powoli, osiągając dojrzałość płciową w wieku od 4 do 6 lat.

Te ptaki zajmują szczególne miejsce w kulturach południowej Afryki, ale obecnie stoją przed poważnymi zagrożeniami. Niszczenie siedlisk, polowania i niektóre wierzenia kulturowe przyczyniły się do spadku ich liczebności. W rezultacie, południowy dzioborożec ziemny jest klasyfikowany jako "narażony" na całym świecie i "zagrożony" w niektórych krajach.

Można je łatwo rozpoznać po charakterystycznych czarnych piórach, czerwonych plamach na twarzy i gardle oraz białych końcówkach skrzydeł. Zazwyczaj żyją w grupach liczących od 5 do 10 osobników i są znane z głośnych okrzyków, które można usłyszeć nawet z odległości 3 kilometrów. Ich dieta obejmuje gady, owady i małe ssaki, a do gniazdowania potrzebują dużych drzew w sawannie.

Rozmnażanie to wspólny wysiłek dla tych dzioborożców. Pary lęgowe są zawsze wspierane przez innych członków grupy, a młode ptaki muszą najpierw służyć jako pomocnicy, zanim będą mogły skutecznie się rozmnażać. Młode ptaki zależą od swoich rodziców przez rok do dwóch lat, zanim staną się niezależne. Co ciekawe, te ptaki rozmnażają się co trzy lata, składając od jednego do trzech jaj, lecz zazwyczaj wychowują tylko jedno pisklę.

Ochrona południowego dzioborożca ziemnego jest kluczowa ze względu na ich wolne tempo rozmnażania i liczne zagrożenia, takie jak utrata siedlisk, polowania i praktyki kulturowe. Główne zagrożenia to prześladowania przez ludzi, ekspansja rolnictwa i niszczenie siedlisk. Wysiłki na rzecz ochrony, w tym programy hodowli w niewoli i reintrodukcji, są niezbędne do zwiększenia ich populacji.