Świnia brodata

Borneoński dzik brodaty, znany również jako dzik brodaty, wyróżnia się swoją charakterystyczną brodą i czasami ozdobionym ogonem. To wyjątkowe zwierzę należy do rodzaju Sus i zamieszkuje bujne lasy deszczowe oraz namorzynowe Azji Południowo-Wschodniej, w regionach takich jak Sumatra, Borneo, Półwysep Malajski i mniejsze wyspy, takie jak Tawi-Tawi.

Te dziki są stworzeniami społecznymi, które żyją w grupach rodzinnych. Mogą zacząć się rozmnażać już w wieku 18 miesięcy i posiadają zdolność krzyżowania się z innymi członkami rodziny Suidae.

Wyróżnia się dwa główne podgatunki dzika brodatego. Pierwszy to S. b. barbatus, powszechnie występujący na Borneo, a drugi to S. b. oi, znany jako zachodni dzik brodaty, który zamieszkuje Sumatrę i Półwysep Malajski. Jednakże, najnowsze badania genetyczne sugerują, że zachodni dzik brodaty powinien być ograniczony do Sumatry, podczas gdy dziki z Borneo i Półwyspu Malajskiego powinny być klasyfikowane jako podgatunek nominatywny. Dodatkowo, filipiński dzik brodaty (Sus ahoenobarbus) wcześniej uważany za podgatunek, może zasługiwać na status odrębnego gatunku ze względu na znaczące różnice genetyczne i fizyczne.

Jeśli chodzi o ochronę, Zoo w San Diego zapisało się w historii jako pierwsze zoo na półkuli zachodniej, które z powodzeniem rozmnożyło dziki brodate. Na styczeń 2016 roku, te dziki można było spotkać w różnych ogrodach zoologicznych na całym świecie, w tym w London Zoo, Berlin Zoo, Gladys Porter Zoo, National Zoo of Malaysia, Singapore Zoo, Capital of Texas Zoo i Southwick's Zoo. Niestety, niektóre z tych dzików zostały poddane eutanazji z powodu starości, a narastające obawy dotyczą przyszłości tego gatunku w europejskich i amerykańskich zoo.