Oryks

Oryks – rodzaj ssaków z podrodziny antylopowców w rodzinie wołowatych. Oryksy znane były już starożytnym Egipcjanom, którzy często przedstawiali ich wizerunki na reliefach. Najbardziej znanym gatunkiem jest żyjący w Afryce Północnej, na skraju Sahary, oryks szablorogi o zagiętych do tyłu długich, prawie metrowych rogach, pokrytych pierścieniowatymi zgrubieniami. Są zwierzętami bardzo płochliwymi i nadzwyczaj szybkimi. Sierść oryksa jest barwy żółtawobiałej, a jedynie szyję ma rdzawoczerwoną. Długość ciała ok. 2,3 m, wysokość w kłębie do 140 cm. Znakomicie przystosowany do życia w warunkach półpustynnych. Gatunek zagrożony wyginięciem.

Oryks arabski, który żył na pustynnych obszarach Półwyspu Arabskiego, został wytępiony całkowicie do 1972 r. Dzięki Brytyjskiemu Towarzystwu Ochrony Fauny w Londynie zapoczątkowano hodowlę zorganizowaną w USA. W 1987 r. powtórnie przywrócony do naturalnego środowiska.