Fakty o: Grindwal
Wieloryby pilotowe z rodzaju Globicephala występują w dwóch gatunkach: długopłetwy wieloryb pilotowy (Globicephala melas) oraz krótkopłetwy wieloryb pilotowy (Globicephala macrorhynchus). Ich rozróżnienie na wolności jest trudne; najlepszą metodą jest badanie czaszek. Długopłetwe wieloryby pilotowe zamieszkują zimniejsze wody, podczas gdy krótkopłetwe preferują tropikalne i subtropikalne rejony. Wieloryby te są jednymi z największych delfinów morskich, ustępując jedynie orkom, i czasami nazywane są czarnorybami. Ich dieta składa się głównie z kałamarnic, ale polują również na ryby takie jak dorsz i turbot. Wieloryby pilotowe są bardzo społeczne, tworząc zwarte grupy lub stada. Co ciekawe, samice krótkopłetwych wielorybów pilotowych przechodzą menopauzę.
Pod względem klasyfikacji, długopłetwy wieloryb pilotowy znany jest jako Globicephala melas, a krótkopłetwy jako Globicephala macrorhynchus. Na przestrzeni lat ich klasyfikacja taksonomiczna ulegała zmianom. Bliscy krewni tych wielorybów to m.in. wieloryb melonogłowy, karłowaty fałszywy wieloryb, fałszywy wieloryb i delfin Risso. Wieloryby pilotowe są znane ze swojej towarzyskiej natury, skomplikowanych dźwięków wokalnych oraz sporadycznych masowych osadzeń na plażach. Ich status ochronny jest wciąż niepewny, ale są one zagrożone przez nowoczesne niebezpieczeństwa, takie jak przypadkowe złowienia w sprzęt rybacki i polowania.
Wieloryby pilotowe występują na całym świecie, przy czym każdy gatunek preferuje różne klimaty—długopłetwe zimniejsze wody, a krótkopłetwe cieplejsze. Mają różnorodne zachowania związane z żerowaniem, socjalizacją, rozmnażaniem i komunikacją. Grupowe osadzenia na plażach są charakterystycznym zachowaniem, a naukowcy proponują różne teorie dotyczące przyczyn tego zjawiska, w tym błędy nawigacyjne i podążanie za chorymi członkami stada.
Ludzie wchodzą w interakcje z wielorybami pilotowymi na różne sposoby, w tym przez polowania oraz zagrożenia takie jak zanieczyszczenie. W niektórych regionach mięso wielorybów pilotowych jest spożywane, a historycznie wieloryby te były trzymane w niewoli na potrzeby publicznych pokazów. Ich fascynujące życie i zachowania były nawet prezentowane w filmach dokumentalnych.