Cathedral of Our Lady of Valvanera, Miasto Meksyk

Katedra Matki Bożej z Valvanera znajduje się na południowy wschód od głównego placu miasta Meksyk, na rogu ulic Correo Mayor i Republica de Uruguay w historycznym centrum miasta. Kościół należał pierwotnie do klasztoru Santo Niño Perdido, założonego w 1573 roku. W XVII wieku stał się on klasztorem konceptystów, a w 1667 roku kościół i klasztor zostały przebudowane. Wtedy też kościół otrzymał swoją obecną nazwę.

W wyniku reformy z 1861 r. zakonnice musiały opuścić część klasztoru, a krużganki i inne budynki związane z kościołem zostały zburzone. Ołtarz główny został prawie całkowicie zniszczony podczas walk politycznych w XIX wieku, ale olej Czarnej Dziewicy z Valvanery pozostał.

Kościół ten został uznany za zabytek historyczny 30 sierpnia 1932 r.

Obecnie kościół ten jest katedrą Maronickiej Eparchii Katolickiej Matki Bożej Męczenników Libanu w Meksyku.

Kościół jest w stylu barokowym, a główne wejście znajduje się z boku kościoła, jak to było w zwyczaju w klasztorach w Meksyku. Dzwonnica pokryta jest dachówką z Puebla. Tylko ten kościół i kościół La Encarnación mają kafle z Puebla na dzwonnicach. Fasada kościoła jest zbudowana z tezontonu podzielonego pięcioma przyporami i zwieńczona entablaturą z fryzem zawierającym anagramy imion Jezusa i Marii. Oba portale mają dwupoziomową dekorację. Wewnątrz ołtarz główny jest neoklasycystyczny i wykonany z kamienia. Olej Matki Bożej z Balvanery pochodzi z XVII wieku. Zarówno on, jak i znajdujące się w nim rzeźby zostały podarowane przez kościół maronicki. W zakrystii znajdują się obrazy Carlosa Clemente Lopeza z 1750 roku.