Kamień Tizoca

Kamień Tizoca, znany również jako Kamień Ofiarny, to fascynujący artefakt aztecki, który intryguje zarówno historyków, jak i archeologów. Ten duży, okrągły kamień jest misternie rzeźbiony i posiada płytkie, okrągłe zagłębienie na swojej górnej powierzchni. Jego pierwotne przeznaczenie wciąż pozostaje przedmiotem debat; niektórzy eksperci sugerują, że był to cuauhxicalli, naczynie na serca ofiarne, podczas gdy inni uważają, że był to temalacatl, używany w rytualnych walkach.

Ponownie odkryty w 1791 roku w Meksyku, Kamień Tizoca jest obecnie dumnie eksponowany w Narodowym Muzeum Antropologii w Meksyku. Wykonany z bazaltu, ten imponujący monolit ma 93 cm wysokości, 2,65 metra średnicy oraz 8,31 metra obwodu.

Jedną z najbardziej uderzających cech kamienia jest seria 15 wyrzeźbionych scen przedstawiających wojownika w kostiumie, chwytającego innego wojownika. Sceny te prawdopodobnie ukazują podboje Meksyków w różnych miejscach i służą jako potężny element propagandy dla Tizoca, cesarza azteckiego. Poprzez te rzeźby Tizoc chciał podkreślić swoje zwycięstwa militarne i boskie prawo do rządzenia.

Niektóre interpretacje sugerują, że kamień symbolizuje aztecki system trybutowy, w którym podbite plemiona lub miasta wysyłały ofiary z ludzi swoim zdobywcom. Biorąc pod uwagę jego konstrukcję i brak cech umożliwiających przywiązanie ofiary, wielu specjalistów uważa, że kamień był używany jako cuauhxicalli, a nie temalacatl do pozorowanych bitew.