Phrynocephalus versicolor

Phrynocephalus versicolor, znany również jako agama plamista, to fascynujący gatunek jaszczurki, który świetnie przystosował się do życia na pustynnych obszarach Chin i Mongolii. Ten wyjątkowy gatunek został po raz pierwszy opisany przez Aleksandra Straucha, znanego rosyjskiego herpetologa, który pełnił funkcję dyrektora Muzeum Zoologicznego przy Cesarskiej Akademii Nauk w Petersburgu.

Istnieją cztery uznane podgatunki agamy plamistej, z których każdy ma swoje charakterystyczne cechy. Agama plamista osiąga zazwyczaj długość do około 13 cm, wliczając w to ogon, który jest faktycznie dłuższy niż głowa i ciało razem wzięte. Te jaszczurki mają duże łuski i szorstką teksturę skóry, a ich ubarwienie może się różnić od oliwkowego do ołowianoszarego, często z ciemnymi poprzecznymi pasami i pomarańczowymi plamami.

Pod względem siedliska, agama plamista jest dobrze przystosowana do pustynnych krajobrazów, w tym kamienistych równin, zboczy, kanionów i piaskowych wydm z rzadką roślinnością. Można je spotkać na imponujących wysokościach, czasami powyżej 3200 metrów n.p.m., gdzie wytrzymują ekstremalne wahania temperatur od -30 °C zimą do 40 °C latem. Agama plamista jest aktywna od marca do września, a w chłodniejsze miesiące zapada w hibernację.

Dieta agamy plamistej składa się głównie z małych bezkręgowców. Jaszczurom tym przypisuje się interesujące zachowania, takie jak zbieranie wody podczas deszczu. Samice składają jaja podczas pory deszczowej, a okres inkubacji trwa około trzydziestu dni. Młode wykluwają się w zróżnicowanych kolorach i szybko zaczynają naśladować zachowania dorosłych, zwłaszcza w czasie deszczu.

Pomimo szerokiego zasięgu i stabilnej populacji, agama plamista jest klasyfikowana jako gatunek "najmniejszej troski" przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN), co oznacza, że obecnie nie ma znaczących zagrożeń dla jej przetrwania.