Bauhaus-Architektur: Laubenganghaus, Dessau

Bauhaus Dessau, także Bauhaus-Building Dessau, to kompleks budynków w Dessau-Roßlau. Uważany jest za szczytowe osiągnięcie przedwojennego nowoczesnego wzornictwa w Europie. Powstał w wyniku rozpadu Szkoły Weimarskiej i dążenia lokalnych polityków do pogodzenia przemysłowego charakteru miasta z jego kulturalną przeszłością.

Budynek został zbudowany w latach 1925-1926 według planów Waltera Gropiusa jako budynek szkolny dla Szkoły Sztuki, Projektowania i Architektury Bauhaus. Sam budynek oraz Domy Mistrzów, które powstały w jego bezpośrednim sąsiedztwie, ugruntowały reputację Bauhausu jako "ikony modernizmu".

Zniszczone w czasie wojny i zmienione konstrukcyjnie części zostały w 1965 r. w znacznym stopniu zrekonstruowane w duchu oryginału. W 1976 r. budynek został odrestaurowany i częściowo zmodernizowany. W latach 1996-2006 budynek został odrestaurowany i wyremontowany zgodnie z zasadami ochrony zabytków.

Od 1996 r. kompleks budynków jest częścią obiektu wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO "Bauhaus i jego obiekty w Weimarze, Dessau i Bernau", która obejmuje również Haus am Horn, budynek szkoły artystycznej i główny budynek Uniwersytetu Bauhaus w Weimarze, Domy Mistrzów w Dessau, a od 2017 r. także znajdujący się tam Laubenganghäuser oraz Szkołę Związkową ADGB w Bernau.

W latach 1925-1932 w Dessau powstały także różne inne budynki autorstwa architektów Bauhausu, w tym osiedle Törten, urząd pracy i restauracja Kornhaus.